Aşk Kapıda

Bu aralar herşey yolunda. Aman nazar değmesin. Arkadaşlarımla gece yarısına kadar dışarıda kalıyorum ve annem birşey demiyor artık. Bu büyük bir gelişme bizim için. Tercihlerimi de yaptım, sadece bekliyorum artık. Birde aşk oldumu, tadından yenmez valla.

Bu sefer son atağımı yaptım. Valla bu da olmazsa, bir daha ilk adımları falan atmicam. Ve öyle de önemsemediğim biri de değil, tam bana göre. Ama gene ikizler burcu erkeği. Hiç kurtulamicam ben ikizler erkeklerinden. Neyse, ilk adımı atıp gelip tanışan o ve arkadaşıydı. Ama arkadaşı o zaman daha yakın davrandı ve konuştu, numarasını da verdi. O da şehir dışına çıktı, bende arkadaşıyla konuştum. Fakat her fırsatta onu sorduğum için, nihayet arkadaşıda anladı, benim ona olan ilgimi. Buarada ikiside ekliydi zaten face'de. Ama onun face'le pek bir işi yok gibi.

Bende dün arkadaşımla bi cafede oturuyordum. Bi baktım girişte o. Ya da artık "o" demiyim. Ne diyelim ona... "Serkan" diyelim. Evet. Bi baktım girişte Serkan ve yanında tanımadığım bir kaç arkadaşı. Ama uzaktan görünce ben benzettim sandım. Birde bildiğime göre Serkan şehir dışında. Aynen şöyle oldu. "Serkan'a çok benziyor ya.. Serkan'mı o, aaa Serkan, valla Serkan, Serkan dönmüş demek ki" ve ben bunları hızlı bir şekilde şok geçirerek söylerken, Serkan'da bana ufak bi tebessümle selam verdi. Tanıştıktan sonra ki ilk karşılaşmamızdı bu.

Sonra oturacak yer yok diye, geri çıktılar oradan. Bende gecenin ilerleyen saatlerinde, başka arkadaşlarımla görüştüm. Gittik başka bi cafeye. Bir baktım Serkan orda. Kızlarada söyledim, oturduk karşı masasına. Sonra bizim erkekler, yani daha doğrusu kız arkadaşlarımın erkek arkadaşları geldi. Yan bahçede yer var mı diye bakmaya gittiler. Tabi dua ettim umarım yoktur diye ama ne hikmetse bulmuşlar. Ve Serkan'a orada veda etmiş oldum. Bi dahada hiç göremedim adamı.

Ama ben hiç dururmuyum. Yazımın başında da dediğim gibi, hayatımdaki son atağı yaptım. Eğer Serkan'la aramızda birşeyler olmazsa, katiyen bir daha adım falan atmicam karşımdakine. Ben üstüme düşeni yaptım. Dün gece ona face'den yazdım. Ve çok güzel konuştuk. Ben çıkarkende "ulaşmak istersin belki"dedi ve numarasını verdi. Ama bir erkeğin numarasını almak çok feci bi durum. Her şey senin onu aramana kalmış birşey. Ve sen araman için gerekn doğru zamanı asla bulamazsın. Kafamda hızlı bi şekilde bu düşünceler geçince. Bende karşılık verdim ve "belki sen benden önce ulaşmak istersin" diyerek, numaramı yazdım. Böylelikle benim üzerime hiç bir yük kalmadı. Onda numaram olduğuna göre, bir erkek olarak o aramalı yani. En azından ben elimden geleni yaptım. Bundan sonrası ona kalmış.

Beklemekte kötü ama, bu ilişkinin olur tarafı var. Eğer oda benim gibi düzgün bir ilişki düşünüyorsa, bu fırsatı elbette değerlendirecektir. Herşey tatlıya bağlansında yavaş olmuş ya da olması yılları almış umrumda değil. Yeter ki bi oluru var mı yok mu onu bileyim. Eğer aklı bir karış havada ve kısa süreli bir ilişki düşünüyorsa da, işte o zaman olmaz.

Benim bu kara bahtımı arkadaşlarım çok iyi biliyor. Hayatımdan hep şerefsiz, iki yüzlü, yalancı insanlar geçti. Artık mutlu olmaya hakkım var gibi düşünüyorum. Hayatın bu zamana kadar cefasını çektim, sefasını sürmeye de hakkım var. Ama dediğim gibi Serkan benim son şansım gibi. Onunla olmazsa artık tamamen vazgeçerim. İşte o zaman hayatın akışına bırakırım kendimi, hiç düşünmem kimseyi.

Umarım aşk bu sefer yüzüme güler, birkez daha kırılmam. Umarım...!